31.10.2012
Sevgili okurlar;
Bir editörün dergisi için evladım lafını söylediğini duyduğumda hakikaten etkilenmiş ve dergisine vermiş olduğu önem nedeni ile de kendisine imrenmiştim. Bir dergi insanın nasıl evladı olabilir ki?... Aslında biraz düşündüğünüzde buna anlam vermekte zorlanmayacağınızdan eminim.
Evet dergilerde doğar, büyür ve gelişir. En nihayetinde bazen de ölür.
Biz de yaklaşık üç yıl önce doğduk ve büyüyoruz. Dergimizin doğumundan bu güne gelinceye kadar aradan geçen zaman içerisinde aldığı yol hakikaten takdire şayandır. Bugün elinizdeki sayıyı lütfen dikkatlice inceleyiniz ve acil tıp camiasının diğer hatırı sayılır dergileri ile karşılaştırınız. Arada fark olmadığını hatta pek çoğundan daha ileri bir noktada olduğumuzu göreceksiniz.
Ve Büyüyoruz.
Hedeflerimiz var ve hedeflerimize ulaşmak için ciddiyetle çalışıyoruz. Bu konuda emeklerinden dolayı tüm çalışma arkadaşlarıma ve yayın evimize teşekkür ediyorum.
Sizleri de asla unutmadık!
Dergimizin bu günlere gelmesinde emeği geçen ve destek veren değerli acil tıp camiasının siz güzide insanlarına da ayrıca teşekkür ediyoruz.
Ancak bir noktada kalbimizin kırık olduğunu da söylemek isterim.
Atıflar ile ilgili olarak sizlerin daha önceki editör yazılarımda ve Acil Tıp Uzmanları Derneği sayfasında da yayınlanan yazılarımda dikkatinizi çekmiştim. Dergimizin SCI ve SCI-E açısından değerlendirmede olduğunu ve atıf yönünden desteklenmesi gerektiğini belirtmiştim. Bu değerlendirme sonuçlandı ve atıf dışında bir eksikliğimizin olmadığı ortaya çıktı ve şimdi bizim bu eksikliğimizin giderilmesi gerekiyor, bu takdir edersiniz ki dergi yönetiminin işi değil. Bu noktada iş her zaman olduğu gibi siz değerli meslektaşlarımıza düşüyor.
EĞER ACİL TIP CAMİASININ SCI VE SCI-E KAPSAMINDA BİR DERGİSİNİN OLMASINI İSTİYORSANIZ LÜTFEN DERGİMİZE SAHİP ÇIKINIZ VE ATIF YAPINIZ.
Daha iyi ve güzele hep birlikte ulaşacağımız temennisi ile…
Saygılar sunarım.
Doç. Dr. Yusuf Yürümez