Bugün Bayram

Şimdi sabah oldu acil serviste.  Bir telaş, bir telaş sorma gitsin. Geceden çıkanlar oldukça aceleci…

Çünkü bugün bayram…

Aslında sıradan bir sabah bu sabah da… Geceden kalan hastalar. Uyuklayan insanlar… Az önce eks duhul gelen hastanın yakınları kapıda ağlaşıyor…

Böbrek taşı ağrısından kıvranan bir hasta yeni içeri girdi. Ateşlenip uyumayan 6 aylık bebeğin annesi başında… Babası kapıda sigara molası vermiş… Hastane kapısında, bank üzerinde ya da bir battaniyeye sarılarak uyuyan insanlar yeni yeni ayaklanıyorlar…

Kantinin önündeki izmarit kutusu dolu. Kim bilir kimlerin derdine ortak oldu… (Yanlış anlamayın ben sigara kullanmıyorum…). Kullanılmış çay bardakları ortalığa saçılmış…

Kapıda oyalanan bir iki hasta bakıcı dertleşiyorlar… Bu sırada hava hafif serin olduğundan üşümelerini yenmek için yerlerinde duramıyorlar… Dörtlülerini yanık bırakmış bir hususi araç ortada öylece duruyor… Kim bilir ne getirdi...

Evet, sıradan bir sabah… Sıradan bir acil servis… Sıradan bir manzara…

Ama durun bir dakika… Sıradan olmayan bir şeyler var…  Evet, bugün bayram sabahı…

Mutlulukların paylaşılarak büyüdüğü, sevgilerin katlanarak arttığı, küslerin barıştığı, öksüzlerin ve yetimlerin sevindirildiği, çocukların harçlık ve şeker topladıkları, babaannelerin torunlarını pencere kenarında beklediği, insanların yarı uykulu bayram namazından çıktığı bir bayram sabahı…

Ne demiş şair:

Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye'de…

……………

Evet, bugün bayram… Erken kalkın çocuklar…

Evet, bugün bayram. Üstelik 9 günlük tatil. Bir aydır acil çalışanları tatile hazırlanıyor. Hayır, hayır yanlış anlamayın. Hangi tatil köyüne gideceklerini ya da nereleri gezeceklerini planlamıyorlar. Artan iş yükünü nasıl karşılarız… Bunun hesabındalar… Ne diyelim…

Bayram gelmiş neyime, Anam anam garibem,
Kan damlar yüreğime, Anam anam garibem,
Ellerin yari gelmiş, Anam anam garibem,
Gülmek benim neyime, Anam anam garibem,

………………………………………………………

Bir önceki bayram arefe günü vizit yapıyorum. Acil servis civar hastanelerden taburcu edilip ,ileri tetkik ve tedavi amaçlı, sevk edilen hastalarla dolu. Postoperatif üçüncü gününde olan bir hasta… Soruyorum: ‘Neden geldiniz?’ Cevap ‘Doktorumuz annesini görmeye gidecekmiş…

Evet, bugün bayram sabahı… Tüm poliklinikler kapalı. Bir çok doktor şehir dışında ya da kapsama alanı dışında!...

E ben?...

Olmaz efendim. Sen acil doktorusun… Otur oturduğun yerde…

Evet, bugün bayram… Her bayram ilk işim önce acil çalışanları ile bayramlaşmak… Vizit yapmak… Bu nedenle ailem her bayram birkaç saat gecikmeli bayrama başlıyor. Olsun zararı yok… Çünkü bugün bayram…

…………………………………………………….

Aynur Hanım… Acil hemşiresi. Belli ki çocuğunu zor ikna etmiş… Eşi ile vedalaşıp nöbete gelmiş. Bilal Bey… Hasta bakıcı… Oğlunu bayram namazı sonrası evine bırakmış. Çay demliyor… Mesut…(Sadece Mesut)…Temizlikçi… Az konuşup çok çalışan acil emektarı… Murat bey… Acil asistanı… Gurbette… Evi yalnız… Eşini bırakıp gelmiş… Biraz buruk… Sinem hanım… Acil asistanı… Çocuğunu eşine teslim edip gelmiş… Bir köşede telefon ile görüşüyor… Belli ki anne ve babası ile bayramlaşıyor… Paramedik Orhan… 112 çalışanı ambulansla hasta getiriyor. Gece çok çalışmış. Yorgun… Hamiyet hanım… Güvenlik görevlisi… Kapıda dimdik ayakta… Uzun bayram gecesi onun enerjisini bitirememiş…

Ülkenin dört bir yanında (Özellikle deprem bölgesinde) bayram mesaisi yapan Ahmetler, Aliler, Fundalar, Aysunlar, Mesutlar, Zeynepler, Oktaylar ve daha niceleri…

Sağ olun arkadaşlar harikasınız…

Evet, bugün bayram… Erken kalkın acil çalışanları… Üzmeyin hastalarınızı… Üzmeyin ailelerinizi… Üzmeyin arkadaşlarınızı… Üzülmeyin… Ne yapalım bu bizim işimiz…

Her hastanızı bayramlaşarak selamlayın… Gülün… Gülümseyin… Unutmayın her nöbet biter… Kendinize iyi bakın…

Bayramınız mübarek olsun...

Prof. Dr. Cuma Yıldırım