Neler oluyor hayatta
Bir de şu rüya gerçek olsa olsa
Sabah olup uyanınca
Her şey yine aynı kalsa…
Beni unuttun sanmıştım
Birde baktım ki işte orda orda
Anladım ki çok yanılmışım
Beni seviyormuş oysa oysa…
Onun sesi ta kendisi
Geri gelmiş demek
Sensiz diyor yaşanmıyor
Aşk bu olsa gerek…
Karanlıkta sokaklarda
Elinde bir çiçek
Beni arıyor beni soruyor
Hayırdır inşallah…
………………………………………..
Eminim hepiniz bu şarkıyı dinlemişsinizdir. Ben çok severim. Hayatıma Hababam Sınıfı ile girdi… Bu günlerde Atilla Taş ya da Rafet El Roman ismi ile özdeş…
*****
Sabah saati vizit sonrası oturuyorum… Oda telefonum çalıyor…
Telefondaki ses: Dr. Cuma Yıldırım ile görüşecektim…
………………………..: Kim arıyor?
Telefondaki ses: Ben bir hastasının yakınıyım. Kendisi ile hastası hakkında görüşmek istiyorum…
………………………..: Buyurun benim. Nasıl yardımcı olabilirim?
Telefondaki ses: Hocam selamlar. Ben Dr. Cengiz Doğan’ın ablasıyım… Rahatsız ettim kusura bakmayın. Sizi Cengiz Bey adına arıyorum. Bizim tedavimizin önemli bir kısmı tamamlandı. Evimize döndük. Çok şükür Cengiz iyi… Bugün internette sizin yazınızı okumuş. Çok duygulanmış. Mail adresinizi verirseniz size bir mail yazmak istiyor…
*****
Öğleden sonra bir özel hastanedeyim… Rutin kontrollerim için tetkik sırası bekliyorum… Zaman ahir zaman cep telefonumdan maillerimi açtım… Okuyorum… Aşağıdaki mesaj mail kutuma düşmüş…
*****
Sayın Hocam Cuma Yıldırım ben Dr. Cengiz Doğan,
19 Mart Cumartesi günü nöbeti devrediyorum. İyi bir evlat, iyi bir insan, iyi bir hekim olmanın gururuyla çıktım hastaneden yanımdaki doktor arkadaşımın isteği ile arabasına bindim. Tabi her zamanki gibi annemi aradım 08.30 kahvaltı için ekmek istedi. Bilemezdim ki yolun sonunda ne var?
Yorgun değildim. Uykusuz da değildim. Seyir aldık. Arabayı doktor arkadaşım kullanıyordu. Onun arabasıydı.
Sonra ona hızlı kullanıyorsun dedim ve o sırada arabanın arka koltuğuna oyuncak ayıcık düştü. Dönüp onu almaya kalkınca direksiyon hakimiyetini kaybetti. Defalarca takla attık, ama hala şuurum açıktı. Arkadaşı arabadan çıkardılar. Ben uzun boyluyum iri yapılıyım ya… Beni çıkaramadılar. Kapıyı kırıp çıkardılar bir doktor bana müdahale etti. Hayatımı önce Allaha sonra o doktor arkadaşa borçluyum. Çünkü o bir beyin cerrahıymış yanlış yapılacak en ufak bir müdahale beni felç edebilirdi. O doktor ve ondan sonra bu zor günlerimde hayatımda olan güzel iyi insanlar ve ailem hepinize teşekkür ediyorum.
Hocam rahatsızlığım Diffüz Aksonal Hasar. Bu doğrultuda konuşma zorluğu ve spasite rahatsızlığı çekiyorum. Buna rağmen pes etmedim, yılmadım hayat bu nelerle karşılaşacağımızı bilemeyiz........
İşte şimdi daha doğrusu dün 11 Temmuz Çarşamba PC açtım gayri ihtiyari Cengiz Doğan adını girdim ve Cuma YILDIRIM "HAYATA DAİR" diye bir yazı gözüme çarptı okudum. Ağladım Annem, ben ve siz bu bendim annemdi…Ama siz; Siz gerçek bir dostunuz.
Yazınız beni çok etkiledi tüm hayatım gözlerimin önünden geçti. İlginiz alakanız beni çok duygulandırdı. Teşekkür ediyorum.
Sayfanızda bana yer ayırdığınız için unutulmadığım için ilgisiz kalmadığım için tekrar teşekkür ediyorum. Saygılarımla…
Dr Cengiz DOĞAN
*****
Evet benim bittiğim an…Nutkum tutuldu…İçimi bir sıcaklık sardı….Ağlıyorum…Mutluyum... Sebebi hem Dr. Cengiz Doğan’ın bu kadar hızlı düzelmesi… Hem benim yazılarımın bir işe yaraması… Hem de… Her neyse boş ver…
……………..
[email protected]
Dr. Cengiz Doğan’ın mail adresi… Lütfen birer mail yazın…