Gerçi dil öğrenme özürlüyüm ama bildiğim kadarı ile Türkçe dışında hiçbir dilde ‘HİÇ Mİ YOK’ şeklinde bir ibare olmasa gerek…
Öğrencilik yıllarımızda yıllarca Ankara Gaziantep otobüslerinde gel git yaptık… Daha sonra da Kayseri-Ankara-Gaziantep… Malum Hanım Ankara’lı…
Her bayramda ya da tatilde otobüslerde yer bulma krizi yaşanır… Erken gidersiniz biletler satışa çıkmaz… Geç gidersiniz kalmaz… Tam bir zulüm…
Sorarsınız: Bilet var mı…?
Cevap gelir: Yok abi kalmadı…
Tekrar sorarsınız: Hiç mi yok…?
İkinci sorunun cevabının ne olacağını kimse kestiremez… Bazen tamamen dolu bir otobüste yer bulursunuz. Bazen de sahte bilet alır yolda kalırsınız…
Asistanlık yıllarımda bir şehirlerarası otobüs firması vardı. Sloganı: Tek rakibim Türk Hava Yolları’ idi…
Bir gün bu firmanın bir otobüsü Kayseri’de kaza yaptı. 45 koltuklu otobüsten 95 yaralı çıktı… Nasıl yer buldular… Nereye oturdular… Artık bilemiyorum…
*****
Birkaç ay önce Bakü’den dönüş yolundayız… Gece geç saat… İstanbul Havalimanı… İç hatlar… Gaziantep uçağına biletim var ama… Ne hikmettir binemiyorum… Dediklerine göre uçak dolu… Yer yok… HİÇ YOK…
Birkaç banko dolaştırılıyorum… Değişik kişilerle görüştürülüyorum… Mümkün değil… Yer yok… Biletim var… Ancak açıktayım…
Biraz aman geçiyor…Birkaç görüşme daha yapıyorum… Derken elle yazılmış bir check-in evrakı elime tutuşturuluyor…
Neyse uçağın kapısındayım…20 civarında bekleyen var. Tamamı benim gibi… Açıktan bilet kesilenler… Yer görevlisi geliyor ve uçakta 8 adet yer olduğunu sadece 8 yolcu alabileceklerini söylüyor… Bu arada da saat 04.00 civarı… Derken konuşmaların şekli ve dozu değişiyor… Artık kimse nazik değil…
Bir süre sonra yer görevlileri pes ediyorlar ve bizi uçağa alıyorlar… Yaşasın… Artık uçakta bir yerim var… Feriştahı gelse kalkmam… Uyumuş numarası yapıyorum…J
Tüm kontroller tamamlanıyor… Ve kalkıyoruz… Oda ne uçağın yarısı boş… Aman Allahım… Şaka mı bu…
Her neyse…
*****
Cumartesi sabah vizit yapıyorum… Acil serviste yatması gereken hastalar var… Yer yok… Sormuşuz… Not almışız…
Derken seviye 2’ye geçiyoruz… Hasta yakınlarına yer bulamadığımızı hastalarını yatıramadığımızı söylüyoruz…
Hasta yakınları ilk şoku atlattıktan sonra dışarı çıkıyorlar… BİR KAÇ TELEFON GÖRÜŞMESİ YAPIYORLAR… Derken ilgili bölümden bir telefon geliyor…
‘O hastayı bizim servise yatırın…’
BİZDE KARİZMA YERLE BİR…
Ben neden bulamadım… Bu hastanede çalışıyorum… Bu vatandaş nasıl buldu…?
Demek ki doğru soruyu bulamamışım… HİÇ Mİ YOK…
Sorayım size bir sonraki sefere bana kim inanır…?
‘Kadir İnanır’ diyeceğim ama… Bu da çok sulu oldu be…